Kort geleden kopte de NRC: Ook de machtigen moeten slapen. Vermoeidheid en stress kunnen onderhandelaars, politici en wereldleiders tot slechte beslissingen brengen. Het artikel beschrijft een aantal uitglijders in de politiek die geweten kunnen worden aan oververmoeidheid. En het citeert neuroloog Hans Hamburger: “Maar uit onderzoek blijkt (ook) dat als mensen langere tijd achter elkaar minder dan vijf uur slapen, hun cognitieve vermogens daaronder stevig lijden.” Maar is het alleen in dit soort extreme situaties, of kan het veel eerder al het geval zijn dat je beter even uit kunt stappen uit een intensief besluitvormingsproces?
In Het slimme onbewuste (2007) beschreef Ap Dijksterhuis hoe ‘onbewuste nadenkers’ bij complexe beslisproblemen betere beslissingen namen. ‘Onbewuste’ nadenkers wil zeggen mensen die eerst even wat anders gaan doen voor ze een beslissing nemen, die eerst even hun onbewuste een kans geven om de informatie te verwerken. Er zit dus wat in, wat Meatloaf zong eind jaren ’70: Let me sleep on it and I’ll give you my answer in the morning!’
Het complexiteitsomslagpunt, zo bleek uit onderzoek, ligt ergens tussen 4 en 8 kenmerken.
Hoeveel kenmerken hebben uw complexe beslissingen? En hoe gaat u dan met die beslissingen om? Wanneer de druk op de ketel staat? Om kwaliteitsgoeroe Philip Crosby te citeren: There is never enough time to do things right first time, but there is always enough time to do them again! Ga dus eerst eens lekker lunchen, voor u dat besluit neemt, of sla een balletje. U zult zien, ook onderzocht, u bent veel tevredener met de uitkomst van uw beslissing!
Dit bericht is eerder gepubliceerd op 5 oktober 2010.
